Grupa druga ODKRYWCY

        • ZABAWY LOGOPEDYCZNE

        • W ramach Miejskiego Programu Profilaktyki Logopedycznej na początku roku szkolnego logopeda wraz z nauczycielkami ustala kierunki do pracy dla poszczególnych grup wiekowych.

          W grupie drugiej ustalono 3 kierunki do pracy:

          1. Doskonalenie kinestezji artykulacyjnej poprzez ćwiczenie języka oraz warg.
          2. Ćwiczenia wrażliwości słuchowej poprzez zabawy muzyczno-ruchowe, wystukiwanie rytmów oraz uwrażliwienie na dźwięki otoczenia
          3. Kształtowanie słuchu fonematycznego poprzez analizę i syntezę sylabową

           

          Kilka ogólnych informacji:

          • dziecko powinno wdychać powietrze przez nos, a wydychać przez usta- taki tor oddechowy zapewni prawidłowy rozwój i funkcjonowanie aparatu artykulacyjnego
          • dzieci, które oddychają  przez usta, mają je cały czas otwarte powinny zostać zapisane na konsultację laryngologiczną
          • warto również obserwować sposób oddychania podczas snu
          • artykulacja powinna odbywać się na wydechu

           

          Propozycje do pracy w domu:

          • Dmuchanie na piórko, watkę, papierową śnieżynkę w konfiguracji: długo – krótko – długo, słabo - mocno – bardzo mocno
          • Dmuchanie na zawieszone na nitkach małe elementy - również staramy się różnicować siłę wydechu
          • “Kołysanie” misia. Dziecko kładzie się na plecach na płaskiej powierzchni. Na brzuchu kładziemy małą maskotkę. Zadaniem dziecka jest nabranie powietrza do brzuszka (przepony) i wypuszczenie tak aby miś się kołysał.
          • Dmuchanie na świecę, tak aby nie zgasła.
          • Naśladowanie odgłosów zwierząt – kotem mruczy „mmmm”, kotek ziewa (naśladowanie), wąż syczy – „ssss”, pszczoła bzyczy „bzzz”, pociąg jedzie „fufufu”.
          • Nauka unoszenia języka na górne zęby.
          • Zlizywanie słodkiego kremu z podniebienia przy szeroko otwartych ustach. 
          • Winda – przy otwartych ustach poruszanie językiem raz do góry raz na dół.
          •  Zakładamy górną wargę na dolną i odwrotnie.
          •  Kląskanie językiem, naśladowanie mlaskania.
          • Dzielenie nazw zabawek, imion, przedmiotów z najbliższego otoczenia na sylaby, np. He-le-na, ku-bek, sa-mo-chód – można wyklaskiwać każdą sylabę wraz z dzieckiem. Innym wariantem jest mówienie przez dorosłego danego wyrazu dzieląc go na sylaby a dziecko powtarza cały wyraz.