Grupa trzecia BYSTRZAKI

 

W ramach Miejskiego Programu Profilaktyki Logopedycznej na początku roku szkolnego logopeda wraz z nauczycielkami ustala kierunki do pracy dla poszczególnych grup wiekowych.

W grupie trzeciej ustalono 3 kierunki do pracy:

1. Doskonalenie kinestezji artykulacyjnej poprzez ćwiczenie języka i warg.
2. Rozwijanie wrażliwości słuchowej poprzez zabawy w rymowanie oraz zabawy słownikowe
3. Kształtowanie słuchu fonematycznego poprzez analizę i syntezę sylabową oraz głoskową

 

Kilka ogólnych informacji:

• dziecko powinno wdychać powietrze przez nos, a wydychać przez usta- taki tor oddechowy zapewni prawidłowy rozwój i funkcjonowanie aparatu artykulacyjnego
• dzieci, które oddychają  przez usta, mają je cały czas otwarte powinny zostać zapisane na konsultację laryngologiczną
• warto również obserwować sposób oddychania podczas snu
• artykulacja powinna odbywać się na wydechu
• przed przystąpieniem do ćwiczeń należy pamiętać, że nie wszystkie ćwiczenia stosujemy jednocześnie. Warto pamiętać, że z dzieckiem należy ćwiczyć systematycznie, codziennie po kilka minut dostosowując liczbę ćwiczeń, ich powtórzeń do możliwości danego dziecka. 
• ćwiczenia usprawniające aparat artykulacyjny mogą stać się okazją do wspólnej zabawy rodziców z dziećmi. 

Ćwiczenia warg

1. Wymawianie na przemian „ a-o” przy maksymalnym oddaleniu od siebie wargi górnej i dolnej. 2. Oddalanie od siebie kącików ust – wymawianie „ iii”. 

3. Zbliżanie do siebie kącików ust – wymawianie „ uuu”. 

4. Naprzemienne wymawianie „ i – u”. 

5. Cmokanie. 

6. Parskanie / wprawianie warg w drganie/. 

7. Masaż warg zębami ( górnymi dolnej wargi i odwrotnie). 

8. Dmuchanie na płomień świecy, na watkę lub piłkę pingpongową. 

9. Układanie ust jak przy wymowie samogłosek ustnych, z wyraźną, przesadną artykulacją warg, np. w kolejności: a-i-o-u-y-e, u-a-i-o-e-y, o-a-y-i-u, e-y-i-o-a-u, u-i-y-a-o. 

10. Wymowa samogłosek w parach: a-i, a-u, i-a, u-o, o-i, u-i, a-o, e-o itp.

11. Wysuwanie warg w „ ryjek”, cofanie w „ uśmiech”. 

12. Wysuwanie warg w przód, następnie przesuwanie warg w prawo, w lewo. 

13. Wysuwanie warg w przód, następnie krążenie wysuniętymi wargami. 

Ćwiczenia języka 

1. „ Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta. 

2. Dotykanie językiem do nosa, do brody, w stronę ucha lewego i prawego. 

3. Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem/. 4. Wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej. 

5. Kląskanie językiem. 

6. Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust / żuchwa opuszczona/. 

7. Język wysunięty w kształcie grota wykonuje poziome ruchy wahadłowe od jednego do drugiego kącika ust. 

8. Rurka – wargi ściągnięte i zaokrąglone unoszą boki języka. 

9. Język lekko wysunięty opiera się na wardze dolnej i przyjmuje na przemian kształt „łopaty” i „grota”. 

10. Ruchy koliste języka w prawo i w lewo na zewnątrz jamy ustnej. 

11. Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte.

Ćwiczenia słuchu fonematycznego:

Ze starszymi dziećmi można przeprowadzać ćwiczenia, które przygotują je do nauki czytania i pisania. Będą to już ćwiczenia polegające na analizie i syntezie wyrazów, np.:

wyróżnianie wyrazów w zdaniu;

wyróżnianie sylab w wyrazie, najlepiej za pomocą klaskania (jedna sylaba - jedno klaśnięcie), oprócz tego można bawić się w uzupełnianie wyrazów sylabą, podajemy pierwszą sylabę, np. „ko”, a dziecko dodaje - „ło” (koło);

wyróżnianie głosek w wyrazach - najpierw na początku wyrazu, potem na końcu i w środku. Można użyć do tego obrazków, spośród, których dziecko wyszuka obrazki zaczynające się lub kończące na daną głoskę;

wymyślanie rymujących się wyrazów (czytanie, pisanie, szukanie obrazków itd.);

układanie kilku wyrazów w kolejności od najkrótszego do najdłuższego (a, po, las, okno, lalka, balonik);

rysowanie przedmiotów zaczynających się, kończących, lub mających w środku daną głoskę;

słuchanie wierszy, w których występuje jak najwięcej dźwięków do naśladowania. Można wykorzystać takie utwory jak: Lokomotywa, Ptasie radio, Kotek;

dobieranie w pary wyrazów, które różnią się tylko jedną głoską (koza - kosa, mama - dama, tata - data, pije - bije, Ala - Ola);

podkreślanie czerwoną kredką wyrazów, które „syczą”, a niebieską, tych, które „szumią” (np.: sok, puszka, szachy, postój, proszek, ser).

Przykładowo, dzieci wymyślają wyrazy na literę „k”. Inną formą tej zabawy jest wyszukiwanie wyrazu, który zaczyna się na ostatnią literę poprzedniego wyrazu (mąka - Adam - most - tygrys - samochód - dom).